لمسه دری و عایق صوتی درب

برای عایق‌کاری صوتی درب و لمسه‌کوبی (لمسه‌کاری دیوار یا حتی خود درب)، چند روش و متریال مختلف وجود دارد که بسته به سطح صدا و بودجه می‌توان استفاده کرد:

—

۱. عایق صوتی برای درب

درزگیری:

بیشترین نشت صدا از درزهای اطراف درب است. استفاده از نوار درزگیر (سیلیکونی، لاستیکی یا موکتی) دور تا دور چهارچوب ضروری است.

کیفیت خود درب:

درب‌های توپر (HDF، MDF یا چوبی سنگین) نسبت به درب‌های لانه‌زنبوری یا سبک، عایق بهتری هستند.

برای درب‌های موجود می‌توان از ورق MDF یا چوب دوبل همراه با فوم یا عایق بین آن‌ها استفاده کرد.

روکش لمسه روی درب:

با لمسه‌کوبی (پارچه + فوم) روی درب، علاوه بر زیبایی، جذب و کاهش انعکاس صدا هم انجام می‌شود. اگر زیر پارچه از فوم آکوستیک یا لایه فوم فشرده استفاده شود، اثر بهتری دارد.

آستانه درب (کف):

استفاده از Drop Down Seal یا نوار درزگیر مخصوص کف باعث جلوگیری از نفوذ صدا از زیر درب می‌شود.

—

۲. عایق صوتی با لمسه‌کوبی دیوار یا درب

متریال:

لایه زیرین: فوم آکوستیک، فوم شانه‌تخم‌مرغی یا فوم فشرده نسوز.

روکش: چرم، پارچه مخمل یا هر متریال مقاوم دیگر.

مزایا:

جذب صدا و کاهش بازتاب.

کاهش ورود/خروج نویز از درب یا دیوار.

زیبایی و دکوراتیو بودن.

نکته: لمسه‌کوبی به‌تنهایی ایزولاسیون کامل صدا ایجاد نمی‌کند، بلکه بیشتر برای جذب و کاهش شدت صدا و بهبود آکوستیک فضا کاربرد دارد. اگر هدف “ایزولاسیون کامل” باشد باید از عایق‌های ترکیبی (مانند لایه سربی یا عایق‌های چندلایه تخصصی) استفاده شود.

۳. ترکیب روش‌ها برای بهترین نتیجه

درزگیری کامل درب.

تقویت ضخامت و جرم درب (جرم بیشتر = عایق بهتر).

لمسه‌کوبی روی سطح داخلی درب.

استفاده از کف‌پوش یا موکت در مقابل درب برای کاهش بازتاب صدا.